Θα είμαι ειλικρινής. Τον περασμένο Σεπτέμβριο αν μου έλεγε κάποιος "τον Ιούνιο η Αναγέννηση θα βρίσκεται στους τελικούς Ανδρών ΕΚΑΣΚ", θα τον προέτρεπα να δει ένα γνωστό μου ψυχίατρο. Τελικά η ομάδα του Μύρων Παπαδάκη, θα στείλει εμένα στον γνωστό μου.
Η Αναγέννηση έχει ξεπεράσει κάθε όριο, κάθε δυσκολία, έχει "τρυπήσει" ταβάνι και θα προσπαθήσει να το επαναλάβει. Δύο η τρεις ακόμη φορές. Δύο-τρείς ακόμη φορές ,για να δημιουργήσει ένα ακόμη θαύμα θαυμάτων, την κατάκτηση του τίτλου !!
Γιατί η Αναγέννηση το έχει ξανακάνει . Η ιστορική ομάδα της κωμόπολης του Αρκαλοχωρίου (ιδρύθηκε το 1960, με το μπάσκετ να ξεκινάει το 1978) έχει συμμετάσχει τρεις φορές σε τελικούς ..
Το 1991 (ήττα από Εργοτέλη), δυο χρόνια μετά (1993, ήττα από Κύδων) και δέκα χρόνια αργότερα το 2003, στον πιο "πικρό" τελικό, απέναντι στον Μίνωα , στον συγκλονιστικό πέμπτο τελικό της ΕΚΑΣΚ τότε ηττήθηκε με 62-63, καθώς δυο σουτ των Ρέππα, Γερακάκη και ένα φόλοου του Μανώλη Μαραγκάκη, σημερινού προέδρου της Αναγέννησης, στα τελευταία 20’’ ήταν άστοχα και ο τίτλος μαζί με την άνοδο, χάθηκε.
Στοίχισε πολύ αυτή η ήττα . Η ομάδα ένιωθε προδομένη που δεν μετουσίωσε τα όνειρα τόσο τα δικά της όσο και μιας ολόκληρης περιοχής που κατά καιρούς έχει αναδείξει σπουδαίους παίκτες όπως τους Μανώλη Σπυριδάκη, Κυριαζή, Κουφό, Βλαστό, Γαλυφιανάκη ( αείμνηστος), Ψαθάκη, Μαραγκάκη κ.α. . με πρόεδρο τότε τον σημερινό αντιπρόεδρο Μιχάλη Λαμπράκη.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι . Η ιστορία δεν γράφτηκε ποτέ με τα "αν και τα εφόσον", πολύ απλά γιατί τα πρωταθλήματα κατακτώνται μέσα στις τέσσερις γραμμές από τους παρόντες.
Πριν δυο χρόνια λοιπόν πρώην συμπαίκτες και παλαιοί και νέοι παράγοντες μαζεύτηκαν με στόχο να υλοποιήσουν αυτόν που είχαν χρόνια τώρα, υπηρετώντας από άλλη σκοπιά.
Με πρόεδρο τον μεγάλο χαμένο του 2003 τον Μανώλη Μαραγκάκη και γύρω του ένα δραστήριο επιτελείο, που υλοποιεί όλες τις αποφάσεις του ΔΣ.
-Το χτίσιμο της ομάδας ήταν πρώτο μέλημα . Εκεί μίλησε η ικανότητα (βοήθεια) του Μάνου Σπυριδάκη . Ενός καταξιωμένου παράγοντα , με αποδοχή απ όλους τους ανθρώπους του μπάσκετ στην Κρήτη και όχι μόνο, με σημαντικές γνωριμίες και πειστικά επιχειρήματα.
Που όταν τον συνάντησα πριν λίγες ημέρες στο γραφείο του , επανέλαβε την ίδια φράση για την καριέρα του ως παράγοντας : "Πρώτα κάνουμε αυτοκριτική , στο τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα , ("κι έχω κάνει πολλά λάθη" , μου τόνισε) και στην συνέχεια προχωράμε ".
Πρόπερσι λοιπόν (πέρυσι λόγω covid δεν ολοκληρώθηκε η ΕΚΑΣΚ) ήρθαν παιδιά που κατάγονται από την ευρύτερη περιοχή του Αρκαλοχωρίου και είχαν διακριθεί με τις ομάδες τους έχοντας δυνατότητες εξέλιξης. Μια τέτοια ομάδα ήταν η "χρυσή γενιά" των 96-97 αρηδων του Ηράκλειο , που κατέκτησε την τρίτη θέση στο Πανελλήνιο παίδων στην Καλαμπάκα το 2013, παίρνοντας μετάλιο, που από τότε παιδική ομάδα της Κρήτης δεν έχει ξαναδεί.
-Σπυριδάκης,Κολαρετάκης, Αλετράς, ήρθαν στην Αναγέννηση . Και ήρθε και ο Φραγκιαδάκης που όμως σταμάτησε λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων , ενώ μια ανάσα βρέθηκε να κατέβει Αρκαλοχώρι ο Ηλ.Θεοδωρίδης.
Ήρθαν οι Κριθινάκης (ΟΦΗ με αθλητής με δυνατότητα εξαιρετικής εξέλιξης), Καλογερακης (Εργοτέλης), ενώ επέστρεψε ο αθλητής με την μεγαλύτερη καριέρα στη Κρήτη , τα τελευταία χρόνια και ο πιο πλήρης ποιοτικά, ο Παντελής Μαραγκάκης και μαζί με Χαρωνιτη, Αποστολιδη και τους ντόπιους Κουτσουράδη, Σάντια , και τους μικρούς Κολοκοτρώνη και Μορφιαδάκη .
Το χειμώνα απέκτησε από τον ΟΦΗ τον Κοκοσάλη και βρέθηκε μια ανάσα από έναν σπουδαίο ψηλό της κατηγορίας, τον Αλέξη Σπηλιόπουλο.
Ολοι μαζί ξεκίνησαν το ταξίδι με προπονητή τον Μύρων Παπαδάκη .
- Μια επιλογή που για να είμαι ειλικρινής , με ξάφνιασε όχι για τις ικανότητες του Μύρων , αλλά λόγω εμπειρίας. Ωστόσο επειδή μεγαλώνοντας αποκτάω και κακές συνήθειες όπως εμμονές, ο νεαρός προπονητής , με έκανε να καταπιώ τα λόγια μου και τα γραπτά μου.
Λιτά, ρητά και κατηγορηματικά είμαι υπέρ του coach και έχω και επιχειρήματα. Πάμε με τη σειρά.
Δημιούργησε με πολλή δουλειά, παρά τις αντίξοες συνθήκες που όλοι ξέρουμε μια ανταγωνιστική ομάδα. Ωραίο μπάσκετ, άμορφες επιθετικές δημιουργίες, ένταση, επαφές, άγχος, πίεση, ενθουσιασμός. Παίκτες που τους ξέραμε, παίκτες που τους μάθαμε.
Κυρίως όμως είχε ηρεμία και καθαρή σκέψη . Ούτε φωνές , ούτε υπερβολικές αντιδράσεις, ούτε να χτυπά το πόδι του στο παρκέ, σαν να θέλει να σκοτώσει την...κατσαρίδα, ούτε να γυρίζει στον πάγκο του να τα χώνει σε αποσβολωμένους παίκτες, που δεν είχαν εκείνη την στιγμή αγωνιστική παρουσία.
Το κυριότερο . Ο παίκτης που έκανε λάθος, δεν άκουγε τον ..εξάψαλμο παρά μόνο συμβουλές και επιβράβευση. Επίσης
Απόλυτη συγκέντρωση στο πλάνο. Κάποιες φορές , να δίνει εντολές (λέγοντάς το μια φορά , όχι με δυνατή φωνή) στους παίκτες στο παρκέ και αυτές να εκτελούνται άμεσα . Αυτοματισμοί...
Μια αμφίδρομη σχέση με ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας. Που βέβαια να τονίσουμε ότι δεν είναι μόνο αποκλειστικότητα Παπαδάκη . Ο Μητρόπουλος του Ρεθύμνου, ο μεγάλος αντίπαλος της Αναγέννησης στους τελικούς, διαθέτει πανόμοια χαρακτηριστικά. Και ο Μαυρόπουλος επίσης . Χρειάζεται νέο αίμα στους πάγκους με σωστή νοοτροπία.
Ξαναγυρίζω στην διοίκηση . Ολοι είχαν ρόλο και θέση . Ολη την εβδομάδα έτρεχαν τακτοποιήσουν θέματα και εκκρεμότητες, με σκοπό το Σάββατο στον αγώνα να έχουν λυθεί όλα η τα περισσότερα εξ αυτών και να μένουν ολοι προσηλωμένοι στον αγώνα.
Παράλληλα επένδυσαν την εξωστρέφεια , δημιουργώντας δυαδυκτιακο κανάλι μεταδόσεων αγώνων της ομάδας, αρχικά στο Αρκαλοχώρι και εσχάτως και εκτός έδρας.
Δημιούργησαν στον διψασμένο κόσμο της ενδοχώρας προσμονή για διάκριση και όχι προσδοκίες και αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στον τρόπο που πανηγύρισαν όλοι οι φίλοι της ομάδας, το χθεσινό (04/06) αποτέλεσμα με τον Ηρόδοτο.
Ότι γίνεται , γίνεται σεμνά και ταπεινά , με σκυμμένο το κεφάλι, αφήνοντας τα γεγονότα να αναδεικνείονται από μόνα τους.
Τέλος υπάρχει και πλάνο καθώς στις υποδομές λειτουργούν δωρεάν τα τμήματα ανάπτυξης μπάσκετ, και τα παιδοεφηβικά, με τον Μάνο Δράγαζη εδώ εκτός από παίκτη να μεταβαίνει σιγά σιγά στην προπονητική.
Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα , μικρά και μεγάλα που συμβαίνουν στην Αναγέννηση .Κλείνω όμως με μία φράση που ο Μύρων Παπαδάκης σε μια συνέντευξη του περιέγραψε τα πάντα. "Η πιο σημαντική στιγμή ήταν όταν χάσαμε από τα Χανιά BC στην έδρα μας . Μιλήσαμε πολύ εκείνο τον καιρό και είπαμε ότι θα είμαστε μια ομάδα που παίζει μαζί, είναι μαχητές, που θα βάζει το ΕΜΕΙΣ πάνω απο το ΕΓΩ. Αυτό μας βοήθησε να ανακτήσουμε το πλεονέκτημα έδρας".
Άσχετο 1.. Πολλά κρέντιντ στον Μαυρόπουλο και στην διοίκηση της ομάδας . Έχτισε μια ομάδα με ...οτι είχε απομείνει πέρυσι (χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω κανενός την αξία) και μέσα από δουλειά και συζητήσεις δημιούργησε ΟΜΑΔΑ . Ανταγωνιστική ομάδα άξια να διεκδικήσει την νίκη από οποιαδήποτε αντίπαλο , ανεξαρτήτου έδρας . Αλώστε δεν είναι τυχαίο που ο Μ.Παπαδάκης σε...ύποπτο χρόνο είχε δηλώσει την αξία της ομάδας της Αλικαρνασσού, όντας η πιο φορμαρισμένη της σαιζόν τότε .
Ο Ηρόδοτος έγινε ομάδα που έπαιξε στα όρια και δημιούργησε δυσκολίες .
Άσχετο 2.. Αντώνης Αναστασάκης .. Σημειώστε αυτό το όνομα ..Θα με θυμηθείτε σε λίγα χρόνια αν συνεχίσει να δουλεύει με τους ίδιους (και υψηλότερους) ρυθμούς , έχει την υγειά του και τον ευνοήσουν οι συγκυρίες. Αθλητικός, παίζει με ένστικτο και χθες τον είδα να "βγάζει" αυτοπεποίθηση. Ικανός να ανταποκριθεί στο υψηλότερο επίπεδο.
Άσχετο 3... Τα δυο παραπάνω "άσχετα" θα μπουν κάποια στιγμή ως σχόλια στην σελίδα μας "Κρητικά Παραμπασκετικά" στο facebook.
Άσχετο 4...Αφιερωμένο το πρώτο άρθρο των "παραμπασκετικών" σε δυο καλούς φίλους αξιόπιστους αναλυτές . Τον Γιάννη και τον Δημήτρη . Που στην αρχή δεν έτυχαν της αναγνώρισης που τους άξιζε , από τους "ειδικούς" . Τότε τα έλεγαν "προ Χριστού" . Έστω κι αργά κατάλαβαν ...
Συνεχίζεται.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου